- Kwit
- Itilize shalè, dife pou shofe yon bagay pou moun manje pou jis li vini mou. Tranpe yon bagay pou moun manje nan dlo sho pou jis li vini mou.
Definisyon 2500 mo Kreyòl. 2010.
Kwit
Regardez d'autres dictionnaires:
kwit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kwicie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pisemny dowód upoważniający do otrzymania, odebrania czegoś lub potwierdzający odbiór czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwit z pralni, do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
KWIT — Infobox Radio station name = KWIT FM city = Sioux City, Iowa area = branding = slogan = airdate = frequency = 90.3 (MHz) HD Radio format = Public radio erp = 100,000 Watts haat = 277 meters class = C1 facility id = coordinates =… … Wikipedia
kwit — m IV, D. u, Ms. kwicie; lm M. y «pisemne stwierdzenie, pisemny dowód otrzymania czegoś lub zaświadczenie upoważniające do odbioru czegoś, np. pieniędzy, przedmiotów itp.» Kwit bagażowy. Kwit z pralni. Kwit do kasy. Wypisać, wystawić kwit. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
kwit — quit … Glossary of chat acronyms & text shorthand
KWIT — comp. abbr. Keyword In Title … United dictionary of abbreviations and acronyms
quitrent — ˈkwit.ˌrent noun Etymology: Middle English quiterent, from quite, quit free + rent : a fixed rent usually small in amount and payable by a freeholder or copyholder to his feudal superior in commutation of services; specifically : a fixed rent due … Useful english dictionary
quitclaim — /kwit klaym /, n. Law. 1. a transfer of all one s interest, as in a parcel of real estate, esp. without a warranty of title. v.t. 2. to quit or give up claim to (a possession, right, etc.). [1275 1325; ME quitclayme < AF quiteclame, deriv. of… … Universalium
quitrent — /kwit rent /, n. rent paid by a freeholder or copyholder in lieu of services that might otherwise have been required. [1425 75; late ME; see QUIT1, RENT1] * * * … Universalium
quittance — /kwit ns/, n. 1. recompense or requital. 2. discharge from a debt or obligation. 3. a document certifying discharge from debt or obligation, as a receipt. [1175 1225; ME quitaunce < OF quitance, equiv. to quit(er) to QUIT1 + ance ANCE] * * * … Universalium
quitter — /kwit euhr/, n. a person who quits or gives up easily, esp. in the face of some difficulty, danger, etc. [1605 15; QUIT1 + ER1] * * * … Universalium
